خواص سرکه‌ سیب وطرز تهیه آن در منزل

سرکه سیب برای سلامتی بدن فواید بسیاری دارد که به شرح زیر است:
1- سرکه سیب دارای خاصیت آنتی بیوتیکی و ضدعفونی کننده است. ضد باکتری و ضد قارچ است و باعث ارتقاء عمل سیستم ایمنی بدن در مقابله با عوامل بیماریزا می شود.
2- مقدار پتاسیم بدن را تنظیم می کند، در نتیجه به حفظ تعادل اسیدی- بازی خون کمک می کند.
3- برای تصلب شرائین مفید است زیرا هنگام مستحکم شدن استخوان ها توده کلسیمی موجود در مفاصل را تجزیه می کند.
4- برای درمان مسمومیت غذایی و ناراحتی های گوارشی مفید است.
5- درمان عفونت ادراری
6- کاهش فشار خون بالا
7- در افرادی که داروهای دیورتیک ( ادرارآور ) مصرف می کنند، مصرف سرکه سیب، باعث جایگزین شدن و جبران پتاسیم از دست رفته می شود. برای این منظور دو قاشق مرباخوری سرکه سیب را با مقداری آب مصرف کنید.


سالیان سال مردم معتقد بودند سرکه سیب، بعنوان ماده ای بر علیه عفونت و حتی پوکی استخوان و نیز برای هضم بهتر موادغذایی موثر است.
بر اساس مطالب سایت www.vinegarbook.co.uk/cider_vinegar_and_cancer.shtml باید بگویم که سرکه سیب نه تنها باعث سرطان نمی شود ، بلکه از بروز سرطان پیشگری هم می کند.
اگر چه سرکه سیب سرطان را درمان نمی کند ، ولی به دلیل دلشتن آنتی اکسیدان ، رادیکال های آزاد را در بدن از بین می برد.
رادیکال های آزاد ترکیبات خطرناکی هستند که در اثر اکسیداسیون به وجود می آیند و باعث تخریب سلول های بدن ، پیری زودرس سلول ها و ایجاد سرطان می شوند. بتاکارتن آنتی اکسیدان مهمی است که در سرکه سیب وجود دارد و رادیکال های آزاد را خنثی می کند.
سرکه سیب علاوه بر بتاکاروتن ، ماده دیگری دارد که از سرطان جلوگیری می کند . نام این ماده پکتین است. پکتین یک نوع فیبر غذایی است.
مطالعات نشان داده که دریافت زیاد فیبر از بروز سرطان و به خصوص سرطان روده در بدن جلوگیری می کند ، زیرا فیبرها با مواد سرطان زا در روده ترکیب می شوند و باعث دفع سریع تر آنها از بدن می شوند.


طرز تهیه سرکه سیب را از یک خانمی که سرکه سیب درست کرده بود پرسیدم، و گرنه در منابع دسترس خودم طرز تهیه آن را پیدا نکردم.
برای تهیه یک سرکه مرغوب ، باید از سیبهای پلاسیده استفاده شود هر چقدر سیب‌ها بعد از چیده شدن از درخت، برای مدت بیشتری در یک جا قرار بگیرند و پلاسیده و نرم شوند، سرکه بهتری میتوان از آنها تهیه کرد. مثلاً سیب‌ها را مــدت 8-7 ماه نگه دارید تا پلاسیده و نرم شوند، ولی البته نباید دچار گندیدگی و فساد شوند.
سیب‌ها را بعد از شستن، با چاقو از وسط نصف کرده یا چند تکه کنید. سپس آنها را در یک دبّه پلاستیکی بریزید تا پُر شود و در آن را کیسه نایلونی گذاشته و محکم ببندید. سپس هـر 3-2 روز یک بار، در ظرف را باز کنید و اگر سیب‌ها پایین رفته بود،
مجدداً روی آن تکه‌های سیب را بریزید. چون بعد از چند روز سیب‌ها در ظرف پایین می‌روند و در ته آن جمع می شوند. این کار را تا مدتی ادامه دهید تا جایی که دیگر سیب‌ها ته ظرف نروند و کاملاً دبّه را پر کرده باشند.
بعد از آن کیسه نایلونی را محکم سر ظرف کشیده و در آن را محکم ببندید تا هوا وارد نشود. سپس دبّه محتوی سیب ها را در یک مکان گرم مثل اتاق یا گوشه آشپزخانه قرار دهید و یک پارچه ضخیم هم روی آن بکشید تا جایش کاملا گرم باشد،
زیرا هر چقدر مکان ظرف محتوی سیب ها گرم تر باشد،سرکه بهتری به دست می آید.
 * نکته: فقط توجه داشته باشید که اصلا نباید روی سیب ها آب اضافه کنید، بلکه خود سیب ها به مرور تبدیل به سرکه می شوند.
بعد از حدود یک سال سرکه سیب کاملاً جا می‌افتد. بعد از این مدت سیب‌ها را از ظرف خارج کرده و کاملاً له کنید.
بعد سیب‌های له شده را در یک کیسه پارچه‌ای (مثل جنس ژرسه) بریزید و کیسه را در یک آبکش قرار دهید و روی کیسه یک جسم سنگین مثل سنگ قرار دهید تا آن را فشار دهد.
آبکش محتوی کیسه پارچه‌ای را روی یک قابلمه یا ظرف گودی قرار دهید تا سرکه به تدریج در ظرف جمع شود. بعد از چند روز کاملاً سرکه سیب از تفاله‌ی آن جدا می‌شود.
یک مایع شفاف روی سرکه قرار می‌گیرد و یک مایع تقریباً کدر در ته ظرف. البته هر دو مایع قابل خوردن و مصرف هستند و علت کدر بودن سرکه‌ی ته ظرف، مخلوط بودن عصاره سیب با آن است.
کارشناس تغذیه تبیانv

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.